ปลัดขิกหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ สวยมากๆครับ Palud-Khik LP.Tim.
 |
 |
| รหัสพระเครื่อง |
MT1024006 |
| ชื่อพระเครื่อง |
ปลัดขิกหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ สวยมากๆครับ Palud-Khik LP.Tim. |
| ราคา |
ขายแล้ว
|
| รายละเอียด |
ปลัดขิกหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ สวยมากๆ สุดยอดแห่งความหายากครับ แกะจากไม้คูณที่ฟ้าผ่าตายหรือเรียกว่า [ไม้คูณนิพพาน] ขนาดกำลังน่ารักครับผม กริ่งดังดีครับ
ขนาดกว้างxยาว= 1.2x5 ซ.ม. ถ้าเอ่ยถึงชื่อหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่คงน้อยมากที่จะไม่รู้จักท่านนะครับ ลองศึกษาประวัติข้างล่างดูนะครับผม แล้วพิจาณาและตัดสินใจ
ได้เลยครับก่อนที่ของดีจะหลุดมือท่านไปครับ
***** ประวัติการสร้าง กระผมขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์ที่ได้ลงข้อมูลไว้ให้ได้ศึกษาครับ ซึ่งเป็นพระคุณอย่างสูงหาที่เปรียบมิได้ ขออนุญาติคัดลอกเพื่ออ้างอิง
ครับผม
.......... พี่ชินพรเริ่มต้นเล่าว่า... หลวงปู่ทิมท่านเริ่มเสกปลัดขิกครั้งแรก เมื่อตอนท่านกำลังดำเนินการสร้างโบสถ์วัดละหารไร่ มีคนทำปลัดขิกด้วยไม้ใส่ภาชนะมาให้
ท่านเสก ท่านก็เสกให้ เสกจนมีเสียงดังกุกๆกักๆ ขลุกๆขลักๆ อยู่ภายในภาชนะที่ใส่มา เท่านั้นแหละก็เป็นเรื่องฮือฮาแก่ประชาชนย่านนั้น ต่างก็ทำปลัดขิกมาให้ท่าน
เสกท่านก็เสกให้ ส่วนหนึ่งเขาก็ถวายไว้ออกให้บูชาตอนนั้นตัวละ 10 บาท ปลัดทุกตัวต้องมีจารอักขระ ถ้าไม่มีจารท่านจะคัดออก หลังจากที่มีคนรู้จักหลวงปู่มากขึ้น มี
ผู้คนเข้าวัดมากขึ้น คุณพัฒนา บุญอนุกูล หรือ คุณเอี๊ยะ (ผู้สร้างปลัดขิกเลข 3) ก็เข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ทิมเหมือนกัน โดยการชักชวนของคุณประชา ตรีพาศัย ที่
เข้าไปกราบหลวงปู่อยู่เป็นประจำ และบ้านอยู่ใกล้กับคุณเอี๊ยะ คุณเอี๊ยะประกอบอาชีพจำหน่าย เครื่องชั่งตวงวัด หม้อก๊วยเตี๋ยว ครก และอุปกรณ์การประกอบอาหาร
หลากหลายชนิด ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมภายในครอบครัว เขาจึงมีเครื่องมือช่างในการทำงานครบชุด ในช่วงที่คุณเอี๊ยะได้ตามคุณประชาไปหาหลวงปู่ทิม เขาได้สังเกต
เห็นหลวงปู่เป็นพระที่น่าเลื่อมใสศรัทธา และเห็นว่ามีคนมาบูชาปลัดขิกอยู่เสมอ แต่ปลัดขิกในยุคนั้นไม่มีเอกลักษณ์ เพราะเป็นฝีมือของช่างชาวบ้านทั่วไป ใจของคุณ
เอี๊ยะจึงอยากจะสร้างปลัดขิกให้หลวงปู่ทิมเสกบ้าง แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง โดยไม่ให้เหมือนอาจารย์ไหนทั้งสิ้น เขาจึงเข้าไปขออนุญาตหลวง
ปู่ทิม
หลวงปู่ท่านเมตตาอนุญาต แต่ขอให้ลงอักขระให้ครบถ้วน คุณเอี๊ยะจึงไปเรียนถามเณรที่วัดละหารไร่ว่ามีอักขระตัวอะไรบ้าง เขาจึงท่องจำจนคล่องแคล่วแล้วเข้าไป
บอกหลวงปู่ว่าเณรสอนให้จำได้แล้ว ลงหัวใจโจร กันหะ เนหะ นะมะพะทะ หลวงปู่ทิมท่านบอกว่ายังไม่ถูก ยังขาดหัวใจตะกั่วหัวใจทองแดง คุณเอี๊ยะจึงได้ไปเรียนกับ
เณรอีกรูปหนึ่งแล้วก็กลับมาท่องให้หลวงปู่ฟัง ท่านบอกว่าใช้ได้แล้วทำตามนี้ทุกอย่างนะ คุณเอี๊ยะได้หันไปถามหลวงปู่ว่า [หลวงพ่อแล้วจะเอาไม้อะไรทำ] หลวงปู่
บอกว่า [ไม้ที่ดีที่สุดชื่อเป็นมงคลก็คือไม้ราชพฤกษ์ หรือไม้คูณชื่อเขาดี] คุณเอี๊ยะก็ถาม กลับไปว่า [แล้วผมจะไปหาไม้ได้ที่ไหน] หลวงปู่บอกว่า [ถึงเวลาก็จะได้มา
เอง] จากนั้นมาคุณเอี๊ยะก็ตามคุณประชาเข้าไปหาหลวงปู่ทิมอยู่เรื่อยๆ คุณประชาจึงนึกขึ้นได้ว่ามียายแก่คนหนึ่งเอาเศษไม้คูณที่ถากมาจากท่อนใหญ่เอามาขายเป็น
ประจำ ขายเป็นกำๆละ 10 บาท เพื่อเอาผสมยาโบราณ เขาจึงได้ไปที่บ้านยายคนดังกล่าวแต่ไม่พบยาย พบแต่ไม้คูณท่อนใหญ่วางอยู่หน้าบ้านท่อนใหญ่และยาวพอ
สมควร เป็นไม้คูณเก่าที่ถูกสภาพดินฟ้าอากาศทำให้ผิวนอกผลุกร่อนไปตามกาลเวลา คุณประชาและคุณเอี๊ยะเห็นว่ายายไม่อยู่ก็เลยถือวิสาสะยกไม้ท่อนนั้นขึ้นรถไปที่
วัดละหารไร่ แล้วนำไปเลื่อยออกเป็นท่อนๆใหญ่บ้างเล็กบ้าง ไม้เนื้อแข็งมากใบ เลื่อยหักไปหลายใบ จากนั้นจึงได้ออกแบบเพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ไม่ให้ซ้ำแบบใครดังที่
ได้กล่าวแล้วข้างต้น ปลัดขิกที่ออกแบบมานี้ถ้าสังเกตดีและลองทำดูได้คือ เมื่อเอาด้านท้ายวางลงจะต้องตั้งได้ และทุกตัวจะต้องทำจากไม้ท่อนเดียวกัน [เฉพาะไม้
คูณที่ตอกเลข 3] ย้อนกลับมาที่ยายแก่เจ้าของไม้ พอกลับมาถึงบ้านไม่เห็นไม้คูณท่อนเดิมก็ออกตามหา พอรู้ว่าคุณประชาและคุณเอี๊ยะยกขึ้นรถไปก็ตามไปถึงบ้าน
เพื่อขอไม้คืน พบหน้าคุณเอี๊ยะก็เอ่ยขึ้นว่า [อ้ายหนุ่มมึงเอาไม้ของกูไปหรือวะ!!] คุณเอี๊ยะตอบว่า [ใช่] [มึงเอาไปทำอะไร] ยายถามต่อ... [เอาไปให้หลวงพ่อทิมทำ
ของศักดิ์สิทธิ์] คุณเอี๊ยะตอบ...ยายจึงพูดต่ออีกว่า [มึงต้องเอาไม้มาคืนกูนะ...ไม้งั้นกูจะไปแจ้งตำรวจจับมึง] คุณเอี๊ยะเลยบอกยายไปว่า [ต้องขอเวลาอีกสักวันสองวัน
เพราะวัดอยู่ไกล]... [เวลาไปวัดมึงไปยังไง] ยายถามอย่างไม่ต้องคิด... [ต้องเช่ารถไป] คุณเอี๊ยะตอบ... [ไปกลับกี่บาทว๊ะ] ยายถาม [ไปกลับก็ 70 บาท] คนที่เอาไม้
มาตอบอย่างเรียบๆ...ยายจึงบอกว่า [เอางี้...มึงเอาเงิน 70 บาทมาให้กู แล้วก็หายกันไป] คุณเอี๊ยะตกลงทันทีก็เป็นอันว่าตกลงกันได้เรียบร้อยดีไม่มีปัญหา
.......... ทีนี้ก็ถึงตอนที่อยากรู้ว่าไม้ท่อนนี้ยายได้มายังไง ?... ยายจึงเล่าให้ฟังว่า [ตั้งแต่จำความได้ก็เห็นไม้ท่อนนี้วางอยู่หน้าบ้าน มันก็ตากแดดตากฝนตากลม ทำ
ให้ผิวมันผุกร่อนดังที่เห็น ไม้มันฟ้าผ่าตาย เขาตัดแล้วเอาไปไม่ไหว จึงทิ้งมันไว้แบบที่เห็นนี่แหละ] คุณเอี๊ยะจึงเข้าไปหาหลวงปู่ทิมแล้วเล่าเรื่องให้ท่านฟัง หลวงปู่
ท่านบอกว่า ถูกแล้ว...ไม้คูณที่ฟ้าผ่าตายเขาเรียกว่า [ไม้คูณนิพพาน] ซึ่งเป็นไม้ที่ดีมาก คุณเอี๊ยะจึง ได้ทำปลัดขิกตามรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ โดยใช้เครื่องจาร
อักขระตามที่เณรได้สอนให้ พี่ชินพรย้ำว่าใช้เครื่องจารเพราะคุณเอี๊ยะเป็นช่างมีเครื่องมือพร้อม แล้วตอกโค้ดเลข 3 อาระบิคเป็นสัญลักษณ์ (เลข 3 ตัวนี้ดัดแปลงมาจาก
เลข 8 เพราะการทำโค้ดในยุคนั้นต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไม่สะดวกและล่าช้าจึงเอาโค้ดเลข 8 มาดัดแปลงเป็นเลข 3)
.......... แรกเริ่มเดิมทีคุณเอี๊ยะได้ทำปลัดขิกตัวใหญ่มา 9 ตัว ตอกหมายเลข 1-9 หลวงปู่เสกแล้วก็แจกให้ศิษย์ทุกคนรวมทั้งพี่ชินพรด้วย ต่อมาจึงได้ทำตัวเล็กตอกเลข
3 แบบที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นครั้งละ 100-200 ตัว เอาไปให้หลวงปู่เสก เสกเสร็จแล้วก็แจกกันไปทุกครั้งจนหมด ทำมาหลายครั้งรวมแล้วประมาณ 1,500 ตัว เสก
เสร็จก็แจกทุกครั้งรวมทั้งพี่ชินพรในฐานะหัวหน้าทีมได้มากกว่าเพื่อน แต่ตอนนี้ที่พี่ชินพรไม่มีเหลือแล้วเพราะโดนมือดีขโมยไปขายที่ท่าพระจันทร์จนหมดตั้งแต่ปี 2530
ส่วนของคุณเอี๊ยะคนทำปลัดก็มีเก็บไว้เหมือนกันแต่ก็แจกไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าเหลือมากน้อยขนาดไหน
.......... พี่ชินพรเล่าต่ออีกว่ามีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่งคือ ลุงตุ้ย และป้าศรี ที่มาช่วยทำอาหารถวายหลวงปู่ก็ได้รับแจกด้วย แกเข้าไปถามหลวงปู่ว่า [อ้ายคนนี้มันทำ
ปลัดได้สวยและน่ารักจัง มันทำไมถึงทำได้ยังงี้ล่ะหลวงปู่] ท่านตอบว่า [อ้ายคนนี้ชาติก่อนมันเป็นช่างตัดผม มันจึงรู้จักประดิดประดอย] พี่ชินพรบอกว่าการดูปลัดขิก
หมายเลข 3 หลวงปู่ทิมให้ดูที่โค้ดให้แม่น ไม้คูณต้องเป็นไม้ท่อนเดียวกัน ที่สำคัญต้องตั้งได้ นอกจากไม้คูณก็ยังมีไม้พญาดำดงซึ่ง เป็นไม้เนื้อแข็งทำไว้ใช้กันไม่กี่ตัว
ก็ตอกเลข 3 ถ้าเป็นตัวสำคัญพิเศษจะตอกเลข 3 ไว้ถึง 3 ตัว ทราบมาว่าคุณเพียรวิทย์ จารุสถิตติ ได้ออกให้ ดร.ไมตรี บุญสูง ไปตัวละแสนกว่าบาท
.......... หลวงปู่ทิมเล่าให้พี่ชินพรฟังว่า ตำราการเสกปลัดขิกของท่านต้องเสกให้กระดุกกระดิกจึงจะใช้ได้ ไม่เช่นนั้นก็เหมือนไม้ท่อนนึง ไม่มีความหมายอะไร หลวงปู่
ทิมท่านเรียนมาจากตำราหลวงพ่อสังข์เฒ่าที่ทิ้งไว้ที่วัดละหารไร่ ตำราบอกว่าต้องตั้งรูปตั้งนามเสกให้เคลื่อนไหวได้ สมัยหนุ่มๆท่านทำอย่างไรก็ไม่เคลื่อนไหว จึงไป
กราบหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ เพื่อขอคำชี้แนะ หลวงพ่ออี๋ชี้นิ้วมาที่หัวใจแล้วบอกว่าอยู่ที่นี่ที่ใจต้องนิ่ง ก็กลับมาฝึกทำก็ยังไม่ขยับเขยื้อนเหมือนเคย จึงได้ไปกราบหลวง
พ่อเหลือ วัดสาวชะโงก เล่าเรื่องต่างๆให้ท่านฟัง หลวงพ่อเหลือก็บอกอย่างเดียวกันกับหลวงพ่ออี๋คืออยู่ที่ใจ กลับมาถึงวัดจึงตั้งอกตั้งใจให้แน่วแน่ฝึกใจให้นิ่งให้เข้ม
แข็งจนเสกปลัดขิกจนขยับเขยื้อนได้ในที่สุดครับ
***** Palud-Khik LP.Tim,Raharnrai Temple,Rayong Province.(About, 1974). Made from wood and obviously yantra.Size : Diameter=1.2
cm.,Length=5 cm. If you are interested please contact me Tel(+66822202756, e-mail : narong047@gmail.com or
Line: narong_sattharuam). Thank you for your interested. |
| เข้าชมร้าน |
ณรงค์ ศรัทธารวมทางเลือกใหม่!! พระเครื่อง-เครื่องราง-พระบูชา มรดกล้ำค่าไทย
|
| โทรศัพท์ |
082-220-2756 , 02 |
| ผู้เข้าชม |
5443 |
| *** พระเครื่อง มณเฑียร *** |
|
|
|
หน้าพระมณเฑียร